Wrzesień. Powoli zwycięża noc

Początek jesieni nastąpi 23 września o 3:54. Wraz z nadchodzącą kolejną porą roku powoli godzimy się z tym, że dzień coraz wyraźniej się kurczy. Na początku miesiąca wschód i zachód Słońca następują odpowiednio o 5:47 i 19:24, ale pod koniec września obie te pory przesuwają się na 6:35 i 18:16. Maksymalna wysokość naszej gwiazdy nad horyzontem maleje we wrześniu z 46° do 34,9°. Czas powitać jesienne niebo. Opowiada ono historię etiopskiej królowej Kasjopei, jej pięknej córki Andromedy i bohaterskiego Perseusza. Wszystkie te konstelacje wraz z groźnym przeciwnikiem Ketosem (widocznym jako Wieloryb) oraz Pegazem i Cefeuszem możemy podziwiać właśnie jesienią. Nad południowym horyzontem unoszą się konstelacje Wodnika, Koziorożca i Strzelca, a na wschodzie możemy już wypatrywać Barana i Ryb. Zachodzą Wolarz, Korona Północna i Herkules.

Wędrówki planet

Merkurego (–1,5^m) można poszukać na początku miesiąca tuż przed wschodem Słońca w Lwie. Wenus jest obecnie zbyt blisko Słońca i pozostaje praktycznie niewidoczna. Marsa (–1,7^m) odnajdziemy wieczorem na tle gwiazdozbioru Strzelca, a później Koziorożca. Jowisz (–1,7^m) jest we wrześniu widoczny tuż po zachodzie słońca. Planetę dostrzeżemy na tle gwiazdozbioru Wagi. Nieopodal w Strzelcu zobaczymy Saturna (0,5^m). Urana (5,7^m) możemy obserwować niemal przez całą noc w gwiazdozbiorze Barana. Neptun (7,8^m) jest widoczny przez całą noc w Wodniku, siódmego dnia miesiąca planeta znajdzie się w opozycji. Plutona (14,2^m) da się śledzić niemal do północy w Strzelcu. Ceres jest bardzo blisko Słońca, nie można jej więc obserwować.

Śladem Księżyca i planet

14 września wieczorem zobaczymy Księżyc przed pierwszą kwadrą koło Jowisza w Wadze. 17. dnia miesiąca spójrzmy na Srebrny Glob odwiedzający Saturna w Strzelcu. 20 września nasz satelita zbliży się do Marsa w Koziorożcu.