Starcie światopoglądów
Bóg nie zastępuje nauki w procesie objaśniania świata, twierdzi John Lennox, matematyk z Oksfordu specjalizujący się w teorii grup. Jego książka napisana została jako kontra wobec naukowców, którzy negują istnienie osobowego Stwórcy. Autor przytoczył imponującą liczbę dowodów i poszlak mających przesądzić, czy z wynikami badań naukowych lepiej koresponduje teizm czy ateizm.
Książka stanowi ciekawy przegląd spornych teorii w nauce. Z grubsza można je podzielić na kosmologiczne i biologiczne. Pierwsze dotyczą istnienia wszechświata, a zwłaszcza jego początku, szczególnie zaś dostrojenia stałych fizycznych, których niewielkie zmiany doprowadziłyby do katastrofalnych przeobrażeń. Przy powstawaniu atomów węgla istnieje rezonans wspomagający ten proces; Fred Hoyle, który go obliczył, wyznał, że nic tak nie wstrząsnęło jego ateizmem jak to odkrycie.
W części biologicznej Lennox przygląda się teorii ewolucji, wskazując, że to wciąż tylko hipoteza, a dobór naturalny nie tworzy nowych jakości, tylko selekcjonuje to, co już jest. Ewolucja – jego zdaniem – zamieniła się w dogmat, w czop do zatykania dziur w wiedzy naukowej. Nie da się jednak za jej pomocą wyjaśnić początków życia ani powstania kodu genetycznego. Tu Lennox wylicza skrajnie nikłe prawdopodobieństwa przypadkowego powstania DNA: wszechświat musiałby istnieć o wiele dłużej, by coś takiego stało się choć trochę możliwe.
Lennox konsekwentnie atakuje ikony obozu przeciwnego: Richarda Dawkinsa i Roberta Atkinsa, chemika z Oksfordu. Wielokrotnie wytyka im błędy logiczne. Ale czyni to rzeczowo, bez zacietrzewienia, przytaczając wiele opinii naukowców z obu stron. Takie starcie światopoglądów okazało się jako forma popularyzacji nauki strzałem w dziesiątkę.
John C. Lennox, Czy nauka pogrzebała Boga?, przeł. Grażyna Gomola, Aleksander Gomola, W drodze, Poznań 2018