Narodziny symetrii

My, ludzie, podobnie jak większość zwierząt, jesteśmy symetryczni. Nasze ciało dzieli się na prawą i lewą część, a także na przód i tył. Ta innowacja, zwana symetrią dwuboczną, pojawiła się dawno temu u tych osobników, które opanowały ruch postępowy. Kiedy to się stało? Odpowiedzi udzielają autorzy badań opublikowanych w „Proceedings of the National Academy of Sciences”. W skałach liczących 555 mln lat, a więc powstałych jeszcze przed eksplozją życia na początku ery paleozoicznej, odnaleźli oni pozostałości niedużego organizmu (5–7 mm długości i ok. 2 mm szerokości), który miał przód i tył, prawą i lewą stronę, a także otwór gębowy i odbyt na przeciwnych końcach ciała.

Ten nasz pierwszy symetryczny przodek – ochrzczony jako Ikaria wariootia – należał do fauny ediakarańskiej, na którą składają się najstarsze znane organizmy wielokomórkowe. Organizmy te zamieszkiwały morza przez kilkadziesiąt milionów lat, aby nagle zniknąć z początkiem paleozoiku. Nazwa tego zespołu pierwszych zwierząt pochodzi od wzgórz Ediacara w południowej Australii, gdzie w latach 40. i 50. XX w. znaleziono wspaniałe przykłady dziwacznych wymarłych stworzeń przypominających dyski, wielkie liście, worki, torby i maty. Od wielu lat badania na terenie wzgórz Ediacara prowadzi Mary Droser, paleolożka z University of California. To ona właśnie natrafiła na skamieniałe ślady robakopodobnych zwierząt, które w przeciwieństwie do większości swoich ediakarańskich kuzynów miały symetrię dwuboczną oraz takie innowacje jak otwór gębowy i odbyt. Można powiedzieć, że pod względem formy wyprzedziły swoją epokę.