Mątwa zwyczajna (Sepia officinalis) w środowisku naturalnym. Mątwa zwyczajna (Sepia officinalis) w środowisku naturalnym. Jesus Cobaled / Shutterstock
Środowisko

Kamuflaż mątwy zwyczajnej

Nowa technika pozwala badać, jak działa układ nerwowy tych niezwykłych mięczaków.

Niektóre gatunki mięczaków morskich, takich jak mątwy, kałamarnice czy ośmiornice, przejawiają niezwykłe zdolności do kamuflażu. Ich układowi nerwowemu daleko do tego, który mają kręgowce, ale ich mózgi (w proporcji do rozmiarów ciała) są największe wśród bezkręgowców. Dzięki rozbudowanemu układowi nerwowemu mątwy wykazują inteligentne zachowania, w tym potrafią błyskawicznie zmieniać barwę i teksturę swojego ciała. Umiejętność ta służy im do komunikacji, a także pozwala na ukrycie się przed napastnikiem albo potencjalną ofiarą. Kamuflaż umożliwiają znajdujące się w skórze mątw chromatofory (elastyczne woreczki z ziarnami pigmentów), które zmieniają rozmiary dzięki skurczom mięśni, co przekłada się na widoczność pigmentów. Wszystko kontrolują impulsy nerwowe wysyłane przez mózg.

Analizą tego procesu zajął się zespół badawczy z Frankfurtu. Sprawdzał zmiany barwy chromatoforów u mątwy zwyczajnej, które są bezpośrednio połączone z mózgiem mięczaka, a następnie za pomocą superkomputera modelował to zachowanie. Zbieranie danych, obejmujące szczegółowe fotografowanie żywych stworzeń, trwało kilka lat. Ostatecznie okazało się, że mątwy nie odtwarzają dokładnie obrazu otoczenia, ale w jakimś stopniu z dużego zestawu obrazów już zapisanych w ich układzie nerwowym wybierają kamuflaż najlepiej pasujący do danego miejsca.

Wiedza i Życie 12/2018 (1008) z dnia 01.12.2018; Sygnały; s. 17

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną