Złototwórcze bakterie
W Sekcji Archeo w pulsarze prezentujemy archiwalne teksty ze „Świata Nauki” i „Wiedzy i Życia”. Wciąż aktualne, intrygujące i inspirujące.
Mowa tu o bakteriach Cupriavidus metallidurans – niezwykłych jednokomórkowcach, które są w stanie przetrwać w warunkach zabójczych dla innych żywych organizmów. W tym przypadku chodzi o miejsca, gdzie występują olbrzymie ilości metali ciężkich. Już w 2009 r. zauważono, że efektem ubocznym przemiany materii tych mikroorganizmów jest wydalanie niewielkich porcji metalicznego złota. Okazuje się, że bakterie te radzą sobie z obecnymi w środowisku silnie toksycznymi związkami złota, redukując je do czystego metalu.
Naukowcy chcieli ustalić, w jaki sposób bronią się one przed trucizną. Udało się wykonać pełne sekwencjonowanie genomu bakterii i zbadać procesy metaboliczne, co pozwoliło na stwierdzenie, że istotną funkcję pełni tu inny toksyczny metal – miedź. Bakterie mają w komórce enzym usuwający miedź na zewnątrz, ale jednoczesna obecność złota powoduje, że ulega on częściowej dezaktywacji. I wtedy uruchamiany jest drugi enzym, dzięki któremu złoto ulega redukcji i wydaleniu z komórki, co umożliwia ponowną aktywację pierwszego z enzymów. W ten sprytny sposób bakterie pozbywają się obu niebezpiecznych metali.
Wyniki badań (2018) są istotne dla zrozumienia biogeochemicznego cyklu złota, ale naukowcy myślą też o tym, że mogą one w przyszłości posłużyć do ulepszenia procesów rafinacji tego metalu.
Dziękujemy, że jesteś z nami. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze odkrycia naukowe. Jeśli korzystasz z dostarczanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.