Doba księżycowa
Arktyka nigdy nie zasypia. Gdy nastaje noc polarna, pierwotniaki i inny morski drobiazg dostosowują swój rytm życiowy do wschodów i zachodów Księżyca.
1 marca 2016
Migracja oceanicznego zooplanktonu uważana jest przez niektórych badaczy za największą migrację na globie. Mikroskopijne zwierzątka podpływają nocą ku powierzchni wody, aby pożywić się jeszcze mniejszymi sinicami i glonami, a o świcie nurkują, chcąc skryć się w ciemnościach przed większymi drapieżcami.
Długo uważano, że w wodach Arktyki ów rytm znika podczas nocy polarnej. Wszak bez światła słonecznego nie trzeba zmykać w głębiny. A jednak jest inaczej. Kim Last ze Scottish Association for Marine Science i jej współpracownicy na łamach styczniowego numeru „Current Biology” donoszą, że zooplankton w noc polarną przestawia się z doby słonecznej (24 godz.
Wiedza i Życie
3/2016
(975) z dnia 01.03.2016;
Sygnały;
s. 17
