Shutterstock
Środowisko

Nietoperze widzą czasem. W jaki sposób nietoperze określają odległość?

Nietoperze mają wrodzoną wiedzę o szybkości rozchodzenia się dźwięku w przestrzeni, w nietypowych warunkach się gubią – dowiedli naukowcy z Tel Aviv University.

Jak wiadomo, nietoperze lokalizują obiekty w otoczeniu poprzez emitowanie dźwięków: czas potrzebny fali dźwiękowej na dotarcie do obiektu i powrót od niego wskazuje im jego położenie. W ten sposób mapują otoczenie w kategoriach czasu, jaki jest im potrzebny, by dotrzeć do danego miejsca.

W badaniu opublikowanym w piśmie „Proceedings of the National Academy of Sciences” opisano eksperyment, w którym dla grupy nowonarodzonych i dojrzałych nietoperzy stworzono sztuczne środowisko: poprzez zwiększenie zawartości helu w powietrzu zmieniono prędkość rozchodzenia się w nim dźwięku i obserwowano, jak wpływa to na orientację przestrzenną latających radarów. Okazało się, że zarówno żyjące od urodzenia w nowych warunkach, jak i starsze nietoperze (żyjące dotąd w zwykłych warunkach) nie potrafiły dostosować się do polowania w sztucznej atmosferze. Próbując schwytać ofiarę, regularnie lądowały przed nią, co potwierdza, że postrzegały ją jako bliższą niż faktycznie była (bo czas wędrówki dźwięku był krótszy niż ten, którym się posługują jako miarą odległości w przestrzeni).

Autorzy badania uważają, że ponieważ mózgi nietoperzy nie potrafią uwzględnić nowych warunków i dostosować się do nich, to prawdopodobnie także nie przeliczają czasu przemieszczania się dźwięku na jednostki odległości, lecz po prostu postrzegają przestrzeń w kategoriach czasu – ich orientacja przestrzenna fundamentalnie różni się więc od ludzkiej (czy innych organizmów korzystających ze wzroku), w której otoczenie interpretowane jest poprzez odległości między różnymi obiektami.

____________________________________________

źródło: Science Daily

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną