Skrzydła dobrotnicy szklarniowej (Encarsia formosa), błonkówki powszechnie używanej do biologicznego zwalczania mączlika szklarniowego. Skrzydła dobrotnicy szklarniowej (Encarsia formosa), błonkówki powszechnie używanej do biologicznego zwalczania mączlika szklarniowego. Indigo
Środowisko

Stawonogi: jak żyją miniaturowe organizmy

Ten pospolity w lasach chrząszcz z rodzaju Acrotrichis (rodzina piórkoskrzydłe) ma 0,9 mm długości. Siedzi na monecie 1-groszowej – na górze widać zarysy liter s i z.Marek Kozłowski Ten pospolity w lasach chrząszcz z rodzaju Acrotrichis (rodzina piórkoskrzydłe) ma 0,9 mm długości. Siedzi na monecie 1-groszowej – na górze widać zarysy liter s i z.
Mają głowy, skrzydła i odnóża, choć rozmiarami blisko im do jednokomórkowców i unoszą się w powietrzu jak pyłek. Oto stawonogi.

U stawonogów o „normalnych” gabarytach, powiedzmy, od około milimetra, działa zasada proporcjonalności wielkości narządów i struktur. Po prostu te drobniejsze mają odpowiednio mniejsze serce, skrzydła czy odnóża. Bywa jednak, że dobór naturalny lub płciowy powodują zredukowanie jednych struktur lub powiększanie innych (monstrualne żuwaczki u jelonków, brak wydzielonej głowy i nóg u samic czerwców).

A jak natura sobie radzi z poważniejszą miniaturyzacją ciała, która czasami przydaje się, bo umożliwia wykorzystanie niedostępnych dotychczas miejsc do rozwoju (np.

Wiedza i Życie 12/2021 (1044) z dnia 01.12.2021; Zoologia; s. 40
Oryginalny tytuł tekstu: "Stawonogi: cud miniaturyzacji"
Reklama