Szczurza limuzyna

W celu przeprowadzenia testów badacze opracowali specyficzny samochód. Jego kabinę, w której umieszczano zwierzęta, wykonano z przezroczystego plastikowego pojemnika z trzema otworami – z prawej i lewej strony oraz pośrodku. W jej obrębie przebiegał miedziany drut, który w połączeniu z aluminiowym podwoziem tworzył obwód elektryczny. Gdy szczur umieszczał głowę na jednym z trzech drucików, obwód zamykał się i płynący prąd powodował ruch pojazdu w wybranym przez zwierzę kierunku.

Nauka jazdy szczurów w specyficznych samochodzikach trwała kilkanaście miesięcy. W doświadczeniu analizowano, jak na umiejętności zwierząt w prowadzeniu pojazdu wpływa sposób ich hodowli. W testach brały udział gryzonie utrzymywane w warunkach laboratoryjnych oraz w tzw. warunkach wzbogaconego środowiska, gdzie klatki wypełniano różnorakimi zabawkami i przeszkodami. Okazało się, że szczury z drugiej grupy znacznie lepiej radziły sobie z obsługą pojazdu. Co więcej, w porównaniu z pasażerami zwierzęta prowadzące pojazd miały w organizmie wyższe stężenie dehydroepiandrosteronu (DHEA) – antystresowego hormonu. Badacze mają nadzieję, że poczynione obserwacje przyczynią się do opracowania nowych metod leczenia zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia i depresja. Jak widać, aktywność fizyczna wpływa na procesy neurochemiczne zachodzące w mózgu.