Komórki od biegunki

W Sekcji Archeo w Pulsarze prezentujemy archiwalne teksty ze „Świata Nauki” i „Wiedzy i Życia”. Wciąż aktualne, intrygujące i inspirujące.

W nabłonku jelita znajdują się komórki enterochromafinowe, których głównym zadaniem jest regulacja ruchów jelita i sekrecji różnych substancji, w tym serotoniny, za której pomocą przekazują neuronom informacje o tym, co dzieje się w jelitach. Co ciekawe, to im zawdzięczamy 90% całej produkcji w organizmie tego odpowiedzialnego za nastrój, apetyt i sen neurotransmitera. Na ich powierzchni znajdują się receptory rozpoznające drażniące pokarmy, hormony stresowe i produkty metabolizmu bakterii. Gdy tylko któraś z tych substancji znajdzie się w treści jelita, komórki enterochromafinowe wydzielają serotoninę pobudzającą neurony. Te ostatnie nie ociągają się z przekazaniem tej informacji do mózgu, który odpowiada rozkazem jak najszybszego pozbycia się podejrzanego pokarmu, a drogi ku temu są dwie: biegunka lub wymioty.

Substancją najsilniej stymulującą wspomniane komórki jest izotiocyjanian allilu, który ochoczo pochłaniamy w zwykłym chrzanie, wasabi, kapuście i brokułach. Wszystkie te produkty spożyte w nadmiarze wywołują dyskomfort w jelitach. Odkrycie wyjaśnia również, dlaczego w stresujących sytuacjach boli nas brzuch. Aktywacja receptorów następuje pod wpływem hormonów stresu – adrenaliny i noradrenaliny – a ich poziom rośnie w jelitach nie tylko wtedy, gdy pojawi się tam stan zapalny, ale również gdy za bardzo czymś się przejmujemy.

Dziękujemy, że jesteś z nami. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża wyselekcjonowane badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.